"Klara. Proszę tego nie czytać!", Marcin Wicha

(...) W Ikei tłum.

- Podoba Ci się ta pościel w króliki? - chcę wiedzieć, mamo.

- Na naszej liście nie było pościeli... - zaczyna tata, ale nie kończy, bo musi szukać Młodego, który wlazł pod kołdrę. 

- A co sądzisz o tej szafce na buty - znowu pyta mnie mama.

- Na liście nie... - zaczyna tata, ale znów nie kończy, bo Młodszy wlazł na piętrowe łóżko, co jest zabronione, i właśnie z niego spada.

- Tak się nie da robić zakupów - irytuje się mama. - Zajmij się dziećmi. Spotykamy się przy kasach (...)

                                

"Klara" to wesoła i humorystyczna opowieść o dziewczynce, która ma na imię Klara. Prowadzi swój bardzo tajny dziennik. Ma młodszego brata, rodziców (oczywiście!) i marzy jej się pies. Ma szaloną klasę, a w szczególności jednego chłopca, dwie przyjaciółki, które wszystko robią razem. Gdyby rodzice kiedykolwiek zechcieli zajrzeć do zeszytu Klary, to... Zobaczcie sami!

Książka podobała  mi się, ponieważ była śmieszna, zabawna. Każdy znajdzie coś, co wyda mu się znajome. Dorośli również mogą przeczytać, odnajdą siebie jako rodzica. 

                               

Paulina, 5c